Verbondenheid in de wijk, historie én nostalgie. Dat is wat Eddy Melenhorst aantrok toen hij de oproep voor MOES vrijwilligers in het wijkkrantje van Angerenstein las. Ja, je leest het goed: nostalgie. Het historische portiershuisje is Eddy namelijk niet onbekend. Zijn vader was een groot deel van zijn leven werkzaam bij de Kunstzijdefabriek als hoofd facilitaire dienst. Geregeld mocht Eddy met zijn broer en zus een kijkje nemen op het fabrieksterrein. Maar om langs de slagboom te komen, moest hij wel iedere keer zijn naam achterlaten bij de streng ogende portier.

Zijn naam noemen om binnen te komen, hoeft nu gelukkig niet meer. Eddy is namelijk een van de vele betrokken MOESmakers. Na het bijwonen van de MOES buurtbrainstorm afgelopen december, besloot Eddy graag iets te willen bijdragen vanaf het begin. Klussen en schilderen is er bij Eddy met de paplepel in gegoten – zijn vader was naast zijn werk op de fabriek ook timmerman – dus de keuze voor het MOES Klusclub was snel gemaakt. Samen met een vast klusgroepje stak hij iedere dinsdag de handen uit de mouwen. Losse stuc moest worden verwijderd, plafonds moesten in de voorstrijk worden gezet en ook schilderen was geen overbodige luxe. Wie MOES al eens heeft bezocht, weet dat er in het – nu kleurrijke – gebouw geen muur, plafond of kozijn wit is gebleven.

Als je Eddy vraagt wat hij het leukst vond aan de klusdagen, heeft hij zijn antwoord snel paraat. ‘Tijdens het klussen proefde je gelijk de sfeer die je graag op een plek als MOES wil voelen. Iedere dinsdag stond de lekkerste lunch voor ons klaar, er was aan koffie geen gebrek en samen met de hele groep hebben we enorm veel werk verricht. We wisten wat we aan elkaar hadden. Een hele fijne manier om samen toe te werken naar de opening van MOES.’

Hoewel het echte ‘verbouwen’ bij MOES inmiddels wel voorbij is (er zijn nog wel genoeg losse klussen te doen, voor wie zin heeft!), wil Eddy graag betrokken blijven. Hij meldde zich daarom na de klustijd direct aan voor de Groenclub van MOES (ook daar kunnen we altijd hulp gebruiken) en komt elke dinsdagochtend met zijn vrouw Thea een kopje koffie drinken.

Ook het timmeren en klussen heeft Eddy niet losgelaten. Hij is namelijk al zo’n 7 jaar lang actief lid van vereniging De Helling in Arnhem. Een sociaal maatschappelijke voorziening die ontstond naar aanleiding van het sluiten van de Arnhemse Scheepsbouw Maatschappij. Nadat Eddy met pensioen ging, zocht hij een plek waar hij zich kon verdiepen in de meubelmakerij. De Helling bleek uiteindelijk de plaats te zijn waar hij naar zocht. Inmiddels maakt hij al jaren samen met andere leden allerlei benodigdheden voor de stad Arnhem. Bibliotheekkastjes voor verschillende wijken, een nieuw waterrad voor de Begijnemolen in Sonsbeek, boekenkasten voor het speciaal onderwijs. Stil zit Eddy dus zeker niet. Als pensionado timmert hij niet alleen aan de weg, maar ook nog eens aan een grote hoekbank voor in het MOES Café! Die zorgt straks voor een heleboel sfeer én meer zitplaatsen. Zo kunnen we nog meer bezoekers in het café ontvangen.

Bij De Helling werken ze niet met deadlines. Wanneer de hele bank dus precies klaar is, is nog een verrassing voor alle MOES fans. In ieder geval is het eerste deel af. Gelijk een goede reden om iedere week even een kijkje te nemen in het café. Kom langs voor een kop koffie met taart of probeer één van de heerlijke tosti’s en broodjes. Grote kans dat je tijdens je bezoek ook Eddy een keer tegen het lijf loopt. Want MOES mag dan niet zonder Eddy kunnen, Eddy kan eigenlijk ook niet meer zonder MOES. Het liefst zou hij de komende jaren iets met buurttheater, muziek en kunstprojecten zien ontstaan bij de nieuwe ontmoetplek. De tijd zal het leren in welke MOES Clubs we Eddy over een aantal jaar spotten…

Wil je meer weten over De Helling of de geschiedenis ervan? Lees dan hier verder.